Victoria ’28 D2 verliest met schaamrood op de kaken
Zondag, 9 november, 2014Ai, ai, ai, wat zaten we ons aan de zijlijn te verbijten. Vol goede moed na de opgaande lijn van de afgelopen weken, wisten we niet wat er voor onze ogen gebeurde. Of eigenlijk… niet gebeurde. De hele wedstrijd werd er gevoetbald als natte, oude kranten.
Het kon niet passielozer, het kon niet voorzichter, het kon niet langzamer. Geen moment was het vuur te ontdekken waar wij uit konden opmaken dat het doel van een voetbalwedstrijd is om strijd te leveren. Strijd, zodat de bal vaker in het doel van de tegenstander komt dan in het eigen doel. Er werd geen kilojoule te veel gebruikt, geen calorietje werd er verspild. Op een paar spelers na had het hele team er een Rust & Recreatie dagje van gemaakt. Er werd zelfs een wissel aangevraagd omdat de zin ontbrak om tot aan het eindsignaal de wedstrijd uit te voetballen. Ook kreeg de trainer vol overtuiging een demonstatie te zien dat het toch echt prima mogelijk was om al wandelend druk te zetten.
Opponent Emos D1 maakte dan ook korte metten met de groen-wit gestreepte vakantiegangers: 2-8. Nog voor het geluid van het eindsignaal was verstompt riep trainer Taoufik de troep zweetloze spelers bijeen en maakte zijn mening klip en klaar. Alsof het besef toen pas kwam, dropen de spelers met hangende kopjes en schuldige blikken af, terug naar de kleedkamer.
De spelersgroep geeft in de onderstaande nabeschouwing zelf aan hoe nu verder.
